Ustawa o obronie ojczyzny

11 marca została opublikowana ustawa o obronie ojczyzny, która stanowi kompleksową regulację w zakresie realizacji obowiązku obrony kraju oraz zawiera istotne dla przedsiębiorców przepisy. Wraz z wejściem w życie nowych przepisów 23 kwietnia 2022 r. uchylonych zostanie 14 obowiązujących dotychczas ustaw.

Celem ustawy jest zwiększenie nakładów finansowych na obronność państwa. Ustawa wprowadza m.in. nowe okoliczności nakładania świadczeń, które dotychczas ograniczały się wyłącznie do celów przygotowania obrony państwa, zmienia także zasady realizacji przez przedsiębiorców zadań na rzecz Sił Zbrojnych.

Więcej informacji o nowej regulacji znajdą Państwo w załączonym alercie prawnym przygotowanym przez Tomasza Darowskiego i Beatę Cieszyńską z Praktyki Infrastruktury i Energetyki.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

23 kwietnia 2022 r. wejdzie w życie Ustawa o obronie Ojczyzny. Ustawa stanowi kompleksową regulację w zakresie realizacji obowiązku obrony i uchyla 14 obowiązujących dotąd innych ustaw. Ustawa zawiera przepisy o istotnym znaczeniu dla przedsiębiorców (zarówno z sektora obronnego, jak i spoza), w szczególności zasady:

• finansowania Sił Zbrojnych,
• nakładania na obywateli i przedsiębiorców świadczeń rzeczowych,
• realizacji przez przedsiębiorców zadań na rzecz Sił Zbrojnych.

Ustawa została już opublikowana i wejdzie w życie po upływie 30 dni od jej ogłoszenia, tj. 23 kwietnia 2022 r.

Zasady finansowania Sił Zbrojnych. Ustawa o obronie Ojczyzny zmienia dotychczasowe regulacje

Cele ustawy:

• zwiększenie wydatków na obronność,
• uelastycznienie pozyskiwania sprzętu wojskowego. 

Źródła finansowania:

• wydatki z budżetu państwa – co najmniej 3% PKB w 2023 r.,
• Fundusz Wsparcia Sił Zbrojnych prowadzony przez Bank Gospodarstwa Krajowego (w miejsce Funduszu Modernizacji Sił Zbrojnych),
• przychody ze zbycia akcji i udziałów spółek przemysłowego potencjału obronnego.

Ustawa wprowadza możliwość nabywania sprzętu wojskowego w celu przekazania w leasing Siłom Zbrojnym:

• sprzęt mogą nabywać spółki przemysłowego potencjału obronnego, ARP S.A., PFR S.A., agencje
  wykonawcze oraz inne państwowe osoby prawne,
  Brak możliwości stosowania leasingu bezpośredniego przez spółki przemysłowego potencjału
  obronnego!
• raty leasingu praty leasingu pokrywane z budżetu państwa lub Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych
• fikcja prawna – na potrzeby wszelkich procedur lub postępowań, niezbędnych do prawidłowego
  użytkowania leasingowanego sprzętu, sprzęt leasingowany jest własnością Sił Zbrojnych.

Świadczenia rzeczowe. Na czym polegają i jakie zmiany przyniesie ustawa?

• Mogą być nakładane w czasie pokoju / ogłoszenia mobilizacji / wojny.
• Decyzja administracyjna samorządowego organu wykonawczego.
• 14 dni na odwołanie od decyzji (od dnia doręczenia).

Świadczenia rzeczowe polegają na oddaniu do używania posiadanych nieruchomości i rzeczy ruchomych na rzecz Sił Zbrojnych,
jednostek przewidzianych do militaryzacji oraz jednostek organizacyjnych wykonujących zadania m.in. na potrzeby obrony państwa albo zwalczania klęsk żywiołowych, likwidacji ich skutków oraz zarządzania kryzysowego. Przykładem świadczenia rzeczowego może być oddanie do używania pojazdów lub magazynów przedsiębiorcy.

Dotychczas świadczenia mogły być nakładane wyłącznie na cele przygotowania obrony państwa. W nowym
stanie prawnym uzasadnione będzie to również w przypadku zwalczania klęsk żywiołowych, likwidacji ich skutków oraz zarządzania kryzysowego.

Z tytułu używania przedmiotu świadczenia rzeczowego, jego posiadaczowi przysługuje wynagrodzenie ryczałtowe w wysokości
odpowiadającej szkodzie poniesionej wskutek jego dostarczenia oraz stawce jego amortyzacji.

Za uchylanie się od wykonania obowiązku świadczenia rzeczowego grozi odpowiedzialność karna w postaci aresztu do 30 dni albo kary grzywny, a w czasie mobilizacji lub wojny – kara pozbawienia wolności do lat 3.

Zasady realizacji przez przedsiębiorców zadań na rzecz Sił Zbrojnych

Organy administracji mogą nakładać na przedsiębiorców zadania na rzecz Sił Zbrojnych. Za przedsiębiorcę realizującego zadania na rzecz Sił Zbrojnych uznaje się wyłącznie podmiot spełniający przesłanki uregulowane w ustawie, powinien on m.in.:

• posiadać moce produkcyjne, naprawcze lub usługowe, które mogą być wykorzystane do realizacji zadań,
• być niekarany za przestępstwa określone w ustawie,
• nie zalegać z uiszczeniem podatków, opłat lub składek na ubezpieczenia,
• posiadać wymagane koncesje, licencje i zezwolenia.

Podstawowe zasady nakładania zadań na przedsiębiorców

• Otwarty katalog zadań, które mogą być nakładane na przedsiębiorców.
• Brak wykazu przedsiębiorców jak w dotychczasowym stanie prawnym.
• Na przedsiębiorcy ciążą obowiązki informacyjne np. o przeniesieniu siedziby.
• Za naruszenie obowiązku informacyjnego grożą sankcje karne.
• Przedsiębiorcy mogą ubiegać się o sfinansowanie kosztów utrzymywania mocy produkcyjnych, naprawczych lub usługowych do realizacji zadań na rzecz Sił Zbrojnych.
• Prace mające charakter planistyczny są finansowane ze środków własnych przedsiębiorcy.

Uchylenie się od decyzji

Możliwość uchylenia decyzji Ministra w dwóch przypadkach:

1. gdy wykonanie zadania nie leży w interesie Sił Zbrojnych,
2. gdy wykonanie zadania przez przedsiębiorcę jest niemożliwe.

Do zmiany lub uchylenia decyzji niezbędne jest złożenie wniosku wraz z uzasadnieniem.

Za niezastosowanie się przez przedsiębiorcę do realizacji zadań na rzecz Sił Zbrojnych grożą kary pieniężne, a ich wysokość zależy od liczby niezrealizowanych zadań!