Obowiązek wdrożenia wewnętrznych kanałów zgłaszania nieprawidłowości, które zapewnią należytą ochronę dla sygnalistów zbliża się wraz z terminem implementacji unijnej dyrektywy whistleblowingowej. Wciąż nie wiadomo jednak, jakie dodatkowe obowiązki w tym zakresie nałożą regulacje na poziomie krajowym i jak owa należyta ochrona będzie musiała wyglądać w poszczególnych państwach członkowskich. Równolegle Europejski Trybunał Praw Człowieka (ETPCz) rzuca nieco światła na to, według jakich kryteriów powinno się przyznawać ochronę sygnalistom decydującym się na publiczne ujawnienie nieprawidłowości poza kanałami wewnętrznymi.

Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna opublikowała od dawna wyczekiwaną normę ISO 37301:2021 wyznaczającą nowy światowy standard dla systemów zarządzania zgodnością (CMS). Zastępuje ona regulację ISO 19600:2014  i w przeciwieństwie do swojej poprzedniczki, jako norma typu A, podlega certyfikacji.

Parlament Europejski przyjął rezolucję, zalecającą Komisji Europejskiej uchwalenie dyrektywy w zakresie wymogów należytej staranności i odpowiedzialności przedsiębiorstw. Projekt zakłada konkretne obowiązki w zakresie przeciwdziałania negatywnemu wpływowi działalności na prawa człowieka, ochronę środowiska i dobre standardy zarządzania (good governance). Parlament kładzie wyraźny nacisk na narzędzia compliance w obszarze identyfikacji zagrożeń (risk based approach), przeciwdziałania nadużyciom i – w razie potrzeby – wprowadzania działań naprawczych.

Aktualnie procedowany projekt nowelizacji ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu poszerza nie tylko katalog tzw. instytucji obowiązanych, ale także katalog podmiotów obowiązkowo zgłaszających informacje o beneficjentach rzeczywistych do jawnego rejestru.