Praktyka Podatkowa wygrywa spór z organami skarbowymi w sprawie pozorności

Praktyka Podatkowa z sukcesem reprezentowała klienta w sporze przed organami podatkowymi dotyczącym zastosowania podatkowych przepisów o pozorności czynności prawnych tak, jakby stanowiły one klauzulę przeciwko unikaniu opodatkowania. Kwota zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób prawnych wyniosła ponad 4 mln zł. 

Sprawę z ramienia DZP prowadzili eksperci z Praktyki Podatkowej: Artur Nowak, Partner Współzarządzający Praktyką, Tomasz Leszczewski, Senior Tax Manager i Maria Januszewska, Tax Consultant.

Organ podatkowy I instancji uznał za czynności pozorne aport znaku towarowego oraz późniejsze umorzenie udziałów bez wynagrodzenia i określił spółce, która otrzymała znak towarowy, dochód w wysokości wartości rynkowej znaku towarowego uznając darowizną znaku towarowego za czynność ukrytą pod pozorem aportu oraz umorzenia udziałów. Uznał bowiem, że celem działań była optymalizacja podatkowa.

Wskutek odwołania od decyzji organu pierwszej instancji przygotowanego przez ekspertów z Praktyki Podatkowej dyrektor izby administracji skarbowej uchylił decyzję naczelnika urzędu skarbowego i umorzył postępowanie. Decyzja ta kończy długotrwały spór z organami administracji skarbowej już na etapie administracyjnym, bez konieczności uruchamiania przez podatnika drogi sądowej, co w ostatnich latach jest rzadkością.

Organ podatkowy uchylając decyzję wydaną w pierwszej instancji zgodził się bowiem z argumentacją zaprezentowaną w odwołaniu przez ekspertów z Praktyki Podatkowej co do wytycznych stosowania przepisów o pozorności (art. 199a § 2 Ordynacji podatkowej), m.in. przyznając, że pozorność nie stanowi klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania i nie można stosować jej do uchwał korporacyjnych.

Decyzja ta ma niezwykle istotne znaczenie nie tylko dla klienta, lecz również innych podatników ze względu na widoczny wśród organów podatkowych dotychczasowy trend stosowania przepisów o pozorności czynności prawnych tak, jakby stanowiły one klauzulę przeciwko unikaniu opodatkowania pozwalającą dowolnie podważać skuteczność wybranych czynności prawnych, w oderwaniu od ram prawnych tej instytucji i bez gwarancji dla podatnika, którymi obwarowane jest zastosowanie takiej klauzuli. Pokazuje ona, bowiem, że ta niekorzystna praktyka, w ślad za ostatnim orzecznictwem sądów, zaczyna zmieniać się na korzyść podatników.