Praktyka Podatkowa wygrywa przed NSA spór o oprocentowanie nadpłat

Praktyka podatkowa z sukcesem reprezentowała dwa amerykańskie fundusze inwestycyjne w sporze podatkowym z polskimi organami administracji skarbowej dotyczącym odmowy naliczenia i wypłaty oprocentowania od nadpłaty w podatku dochodowym. Spór rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny potwierdzając stanowisko pełnomocników, że oprocentowanie należne jest funduszom za cały okres występowania nadpłaty, tj. od daty nienależnego poboru podatku do dnia jego zwrotu.

W latach 2013-2018 polskie spółki akcyjne wypłaciły dywidendy dwóm amerykańskim funduszom inwestycyjnym, pobierając jednocześnie podatek dochodowy u źródła (tzw. WHT) i wpłacając go polskim organom podatkowym.

Mając na uwadze wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 10/04/2014 r. sygn. C-190/12, fundusze inwestycyjne w 2018 r. złożyły wnioski o stwierdzenie i zwrot nadpłaty, wskazując, że podatek dochodowy od dywidend w latach 2013-2018 został nienależenie pobrany . TSUE potwierdził bowiem niezgodność polskich przepisów w zakresie, w jakim zwalniały z podatku dochodowego krajowe fundusze inwestycyjne, a nie zapewniały takiego zwolnienia porównywalnym funduszom zagranicznym (wbrew unijnej zasadzie swobody przepływu kapitału). Pomimo, że wyrok TSUE został wydany w 2014 r., Polska nadal nie zmieniła przepisów, które w dalszym ciągu nakładają obowiązek pobierania podatku dochodowego od dywidend wypłacanych zagranicznym funduszom inwestycyjnym spoza UE.

Polskie organy podatkowe w wyniku rozpatrzenia wniosków funduszy inwestycyjnych o zwrot nadpłat z oprocentowaniem, potwierdziły, że w świetle wskazanego wyroku TSUE podatek został pobrany nienależenie i stanowi nadpłatę. Jednocześnie jednak fiskus odmówił naliczenia i wypłaty oprocentowania nadpłat za cały okres od daty nienależnego poboru podatku do dnia zwrotu, twierdząc, że krajowe regulacje dotyczące zasad oprocentowania nadpłat nie dają takiej możliwości. Takie też stanowisko zaprezentował Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalając skargi funduszy na niekorzystne decyzje podatkowe.

Wskutek skarg kasacyjnych przygotowanych przez ekspertów z Praktyki Podatkowej DZP oraz argumentacji przedstawionej na rozprawie, Naczelny Sąd Administracyjny wyrokami o sygn. II FSK 1042/21 oraz II FSK 1043/21 uchylił zaskarżone wyroki WSA w Warszawie oraz decyzje podatkowe II-instancyjne wydane przez Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie.

Sąd podzielił argumentację pełnomocników, którzy – przede wszystkim w oparciu o prawo wspólnotowe i dorobek orzeczniczy TSUE – wykazali, że polskie regulacje podatkowe ograniczające lub uniemożliwiające pełne oprocentowane nadpłat powstałych w wyniku wyroku TSUE są niezgodne z prawem unijnym i powinny być stosowane w taki sposób, aby umożliwić naliczenie oprocentowania nadpłaty za cały okres od nienależnego poboru do daty zwrotu.

W ustnych motywach rozstrzygnięcia NSA podkreślił w szczególności, że pełnomocnicy słusznie przywołali wyroki TSUE, z których wynika, że jeżeli państwo pobrało podatek nienależnie z naruszeniem prawa Unii, to podatnik ma prawo nie tylko do zwrotu nienależnie pobranego podatku, ale także do uzyskania wypłaty odsetek mających na celu zrekompensowanie braku dostępności tej kwoty.   

Klienta na rozprawie przed NSA reprezentował Paweł Suchocki, Senior Tax Manager, a wcześniej w doradztwo i sprawę zaangażowani byli również Artur Nowak, Współzarządzający Praktyką Podatkową oraz Michalina Woźny, Senior Tax Consultant.