Wyrok NSA stanowi potwierdzenie korzystnej linii orzeczniczej, zgodnie z którą drobne błędy formalne w zgłoszeniu uzasadniają wystąpienie przesłanki ważnego interesu publicznego i tym samym odstąpienie od nałożenia kary za błędne zgłoszenie SENT. Organy w swojej praktyce prezentują stanowisko profiskalne i próbują nakładać kary pieniężne na podmioty, które działają zgodnie z prawem, a popełniły jedynie nieistotne błędy.
Należy zgodzić się z NSA, że nie tylko narusza to zasadę zaufania obywateli do organów administracji publicznej i stanowi nadmierny legalizm, ale również narusza zasadę proporcjonalności. Sąd słusznie zwrócił uwagę, że dokonywanie przez organy zawężającej interpretacji pojęcia „interesu publicznego", o którym mowa w art. 24 ust. 3 ustawy SENT, może spowodować, że instytucja odstąpienia od nałożenia kary stanie się w rzeczywistości martwa.
Wyrok NSA przedstawia również inne spojrzenie na przesłankę ważnego interesu publicznego, wskazując, że przy rozpatrywaniu, czy taka przesłanka wystąpiła, organ powinien odnieść się do celu ustawy. Celem systemu SENT nie jest zaś zwiększanie dochodów budżetu państwa z tytułu nakładanych kar.
Autorem artykułu jest Jan Czerwiński, Senior Tax Manager z Praktyki Podatkowej.
Dalsza część publikacji dostępna jest na stronie Rzeczpospolitej.