Gdzie znajdę przystępnie podane, różnorodne informacje prawne?
Centrum prasowe DZP.
Dotychczasowa praktyka w realizowanych przez kolejowych przewoźników pasażerskich w Polsce inwestycjach była dość ugruntowana. Nie mam tu na myśli kwestii zamówieniowych i kontraktowych specyficznych dla pojazdów kolejowych i ich utrzymania oraz dopuszczenia do eksploatacji (w związku, ot choćby, ze zmianami TSI). Chodzi natomiast o rozliczanie takich inwestycji, związanych z realizacją usług publicznych, w ramach rekompensaty przewidzianej w ramach konkretnej umowy o świadczenie usług publicznych poprzez amortyzację z odpowiednim uwzględnieniem dofinansowania (zagadnienie to poruszały też stosowne wytyczne MIiR). Sama rekompensata, co ważne, podlega zasadom udzielania pomocy publicznej.
Amortyzacja taboru kolejowego trwa długie lata. Umowy o świadczenie usług publicznych również zawierane są na szereg lat (co kiedyś nie zawsze było normą), jednak ich okres obowiązywania zazwyczaj nie pokrywa się z okresem amortyzowania taboru. Dotychczas jednak istniała w przepisach rozporządzenia 1370/2007 i ustawy o publicznym transporcie zbiorowym możliwość bezpośredniego powierzania usług w przewozach kolejowych, zatem rozliczanie korzyści uzyskiwanych na projekty taborowe poprzez koszt amortyzacji nie był problematyczny. Zasadniczo po zakończeniu obowiązywania jednej umowy zawartej w trybie bezpośrednim, w grę mogła wchodzić kolejna.
(...)
Cały artykuł Tomasza Zielenkiewicza, Senior Associate z Praktyki Infrastruktury i Energetyki dostępny w serwisie Rynek Kolejowy.