Właściciel baru nie reklamuje alkoholu

Za rozszerzaniem na właścicieli lokali gastronomicznych opłaty za reklamę napojów alkoholowych wydaje się stać dbałość o zabezpieczenie interesów fiskalnych państwa – piszą prawnicy Marcin Matczak i Anna Hlebicka-Józefowicz.

W wyroku z 31 marca 2015 r. (sygn. II FSK 707/13) Naczelny Sąd Administracyjny zgodził się z praktyką organów podatkowych polegającą na szerokim rozumieniu pojęcia reklamy napojów alkoholowych. Bolesnym skutkiem tej praktyki może być naliczanie 10-proc. opłaty za prowadzenie reklamy alkoholu także za działania, które w sensie prawnym reklamą nie są. Nie można jednak zgodzić się z twierdzeniem, że każda działalność podejmowana przez przedsiębiorców sprzedających alkohol przeznaczony do spożycia w miejscu zakupu (np. restauratorów), polegająca na eksponowaniu znaków towarowych napojów alkoholowych lub symboli graficznych ich producentów, stanowi ich reklamę w rozumieniu ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (u.w.t.) i w konsekwencji podlega 10-proc. opłacie.

Przyjęty przez NSA kierunek wykładni nie zmienia faktu, że dla poprawnego naliczania opłaty od reklamy napojów alkoholowych konieczne jest wyraźne odróżnienie działań będących reklamą od takich przypadków ekspozycji znaków towarowych napojów alkoholowych, które reklamą w rozumieniu u.w.t. nie są i jako takie nie powinny podlegać opłacie.

Całość artykułu dostępna pod linkiem: http://www.rp.pl/Opinie/303169975-Wlasciciel-baru-nie-reklamuje-alkoholu.html

Źródło: Rzeczpospolita, 16 marca 2016