Przychodzi cudzoziemiec do lekarza...

Obecnie trwa duży napływ cudzoziemców, pochodzących głównie z Bliskiego Wschodu, do państw Unii Europejskiej. Oznacza to, że również polscy lekarze mogą się spotkać w swojej praktyce z potrzebą udzielenia świadczenia opieki zdrowotnej osobie niebędącej obywatelem Polski lub nawet Unii Europejskiej. Może wówczas powstać wątpliwość, którym cudzoziemcom i w jakich sytuacjach lekarz jest uprawniony udzielić świadczenia zdrowotnego finansowanego ze środków publicznych?

Opisane poniżej różnice zasad, na jakich cudzoziemcy mogą skorzystać z bezpłatnej opieki medycznej w Polsce dotyczą tylko świadczeń finansowanych ze środków publicznych. W lecznictwie prywatnym ograniczenia nie obowiązują.

Przepisy polskiego prawa różnicują cudzoziemców. Wynika to z faktu, że cudzoziemcem nazywamy zarówno obywatela innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, który może korzystać z ubezpieczenia zdrowotnego, jak i osobę pochodzącą spoza tego obszaru i nieposiadającą żadnego ubezpieczenia zdrowotnego. Różnice te szczególnie przejawiają się w rodzajach świadczeń, jakie mogą te osoby otrzymać pod pewnymi warunkami. Rodzaje tych świadczeń mogą wynikać zarówno z przepisów obowiązujących w Polsce, jak i umów międzynarodowych z państwami trzecimi. Przepisy w tym zakresie precyzyjnie wskazują odpowiednie grupy takich osób.

Pełna treść artykułu dostępna w załączonym pliku PDF.

Źródło: Puls Medycyny, 21 października 2015