Przychód z nieruchomości przejętych na mocy ugody jako wykonanie kar umownych powstanie w momencie przeniesienia ich własności. Nie zdecyduje o nim dopiero faktyczne uzyskanie środków z ich sprzedaży czy wykreślenie wszystkich wpisów hipotecznych.
Spółka prowadzi działalność w zakresie najmu nieruchomości oraz usług związanych z robotami budowlanymi i remontowymi. W 2010 r. zawarła z rosyjską firmą porozumienie o wspólnym przedsięwzięciu. Chodziło o zapewnienie komfortowych nieruchomości dla klientów wraz z transferem, organizacją zakupów w centrach targowych podczas pobytu oraz organizacją usług dentystycznych. Polska spółka miała zapewniać luksusowe i komfortowo urządzone nieruchomości w atrakcyjnych lokalizacjach wraz z serwisem. W tym celu podpisała umowę dzierżawy nieruchomości. Jej właściciel zobowiązał się zapewnić lokale mieszkalne gotowe do wynajmu w określonym terminie. Strony ustaliły też karę umowną. Trudności finansowe właściciela nieruchomości spowodowały, że nie udało się ich przekazać w stanie nadającym się do wynajmu. Kontrahenci zdecydowali się na ugodowe załatwienie sporu. Na mocy cesji nieruchomości przeprowadzonej przed notariuszem przeniesiono własność niewykończonych i nadających się do remontu nieruchomości, traktując tę czynność jako formę realizacji kar umownych.
We wniosku o interpretację spółka zapytała o skutki podatkowe takiej ugody. Sama uważała, że przychód powstanie u niej dopiero w momencie wyegzekwowania konkretnej kwoty należności od nabywcy obciążonych hipoteką nieruchomości, tj. w momencie faktycznego otrzymania środków pieniężnych ze sprzedaży nieruchomości z uwzględnieniem wysokości hipoteki na rzecz osób
trzecich lub w momencie wykreślenia wszystkich hipotek.
Źródło: Rzeczpospolita, 28 kwietnia 2014
Całość artykułu dostępna w załączonym pliku PDF
