Dystrybucja kosmetyków w aspekcie Rozporządzenia ws. kosmetyków i regulacji antymonopolowych

Zgodnie z Rozporządzeniem nr 1223/2009, w celu zapewnienia bezpieczeństwa i przewidywalności prowadzonej w sektorze kosmetycznym działalności niezbędne jest prawidłowe ukształtowanie relacji umownych i jasne określenie warunków współpracy uczestników w obrocie, szczególnie w kwestiach dotyczących zapewnienia bezpieczeństwa stosowania produktu. Co więcej, należy zadbać, aby zawierane umowy nie naruszały przepisów prawa konkurencji, które mogą być podstawą dla postępowania przed Urzędem Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Podstawową zmianą jest obowiązek raportowania przez osobę odpowiedzialną przypadków działań ubocznych występujących
po użyciu produktu kosmetycznego. Przepisy Rozporządzenia określają bardzo szeroko zakres informacji, które powinny być zgłaszane, odnosząc się do wydarzeń, o których producent wie, lub których znajomości można od niego racjonalnie oczekiwać. Powoduje to rozszerzenie zakresu działań, które producent powinien podjąć w celu zbierania stosownych informacji z rynku.
Jako że producent najczęściej nie ma bezpośredniego kontaktu z konsumentami, niezbędnym będzie zawarcie w umowie
dystrybucyjnej odpowiednich postanowień, na podstawie których producent będzie pozyskiwać informacje o działaniach ubocznych od użytkowników za pośrednictwem dystrybutora. Działania producenta w tym zakresie mogą dotyczyć np. zawarcia z dystrybutorem porozumienia dotyczącego bezpośredniego przekazywania informacji o wszelkich zgłaszanych przypadkach działań ubocznych występujących zdaniem konsumentów na skutek użycia danego produktu.

Źródło: Chemia i Biznes. Rynek Kosmetyczny i Chemii Gospodarczej, 1/2014

Całość artykułu dostępna w załączonym pliku PDF