Historia o niespodziewanym spadku od zmarłego wuja nie musi być fragmentem scenariusza filmowego. Takie przypadki zdarzają się naprawdę – i mogą być źródłem sporych problemów.
Jako doradcy podatkowi spotykamy się z sytuacjami, w których przedsiębiorcy posiadają pewne aktywa, ale fakt ich istnienia trzymają w tajemnicy przed rodziną (potencjalnymi spadkobiercami) i fiskusem. Wówczas mamy już do czynienia nie z utajnieniem, lecz z nieujawnianiem dochodów.
Porządek w aktywach
Problem z nieujawnionymi dochodami pojawia się, gdy właściciel aktywów dokonuje drogich zakupów. W takich sytuacjach
organ podatkowy, mając dostęp do informacji o tego typu transakcjach, może prosić o wskazanie źródeł finansowania konsumpcji. Jeśli brak jest bieżących dochodów pozwalających uzasadnić poniesione wydatki, można wspomniane inwestycje wytłumaczyć historycznymi dochodami albo oszczędnościami. Problem powstaje, gdy brakuje dowodów na to, że dochody te podlegały opodatkowaniu w przeszłości, lub kiedy od dochodów z tych oszczędności nie są deklarowane dochody podatkowe (np. odsetki). Grozi wówczas karna stawka podatkowa PIT w wysokości 75 proc. Temat ten pozostaje aktualny mimo ostatniego orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego. Stwierdził on, że przepisy będące podstawą nałożenia „karnego podatku” nie są zgodne z konstytucją. Wyrok, choć korzystny, nie oznacza jednak, że właściciele aktywów (lub ich potencjalni spadkobiercy) są bezpieczni i nie grozi im domiar podatku. Problem tkwi bowiem w szczegółach: wyrok Trybunału dotyczył przepisów z 2006 r. Chociaż ich brzmienie jest dzisiaj właściwie takie samo, a tezy wyroku Trybunału pasują do obecnych przepisów, to formalnie wyrok ich nie dotyczył. Tym samym organy podatkowe mogą je stosować tak jak do tej pory – i w dobie zaciskania systemu fiskalnego należy się spodziewać, że będą korzystać z tej możliwości.
Całość artykułu dostępna w załączonym pliku PDF
