Cenny podpis pod sprawozdaniem finansowym

Brak pod raportem podpisu osoby, której powierzono prowadzenie rachunkowości, jest uchybieniem formalnym.

Większość firm sporządza właśnie sprawozdania finansowe za 2012 r. Mają czas do końca marca. Dokument musi być podpisany przez osobę, której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych, i kierownika jednostki, czyli np. zarząd. Wynika to z art. 52 ust. 2 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2009 r. nr 152, poz. 1223 z późn. zm.). Czy to oznacza, że księgowy, który sporządził sprawozdanie, musi je podpisać?
W praktyce zarząd, który nie angażuje się w bieżące prowadzenie księgowości i jest skoncentrowany na działalności biznesowej, często wymaga, by sprawozdanie podpisała osoba, która je sporządziła. Dotyczy to głównie sytuacji, gdy księgowość jest prowadzona przez podmiot zewnętrzny.
Czy to żądanie musi być uzasadnione odpowiednimi postanowieniami w umowie zawartej przez przedsiębiorstwo z biurem rachunkowym?
Z punktu widzenia interesów spółki istotne jest, by w umowie z biurem zakres jego usług został opisany dokładnie. Należy wyraźnie wskazać, że obejmują one nie tylko prowadzenie księgowości, ale również sporządzanie rocznych sprawozdań. Dobrze też ustalić, że spółka powierza biuru prowadzenie ksiąg. Wówczas osiągamy spójność terminologiczną między umową i ustawą o rachunkowości i nie powinno być wątpliwości, że przedstawiciel biura musi złożyć podpis pod sprawozdaniem.
A jeżeli nie ma takiego zastrzeżenia w umowie?
Jeżeli biuro przygotowuje sprawozdanie w ramach świadczonych usług i nikt inny nie zajmuje się w spółce księgowością (np. osoba na etacie weryfikująca dane), to przez sam fakt powtarzającego się działania można zakładać, że została mu powierzona cała rachunkowość.

Źródło: Dziennik Gazeta Prawna, 4 marca 2013
Całość artykułu dostępna w załączonym pliku PDF