Obronność w (niełatwej) konfrontacji z rzeczywistością zamówień publicznych

Polska, zgodnie z planem modernizacji sił zbrojnych w latach 2013-2022, zamierza przeznaczyć 140 miliardów PLN na zakup nowego sprzętu i uzbrojenia oraz unowocześnienie posiadanych już zasobów. Plany są więc ambitne.

Tym bardziej, że już 20 lutego br. zmieni się sposób zawierania umów, w życie wejdzie bowiem istotna dla sektora obronnego nowelizacja ustawy Prawo zamówień publicznych. Dotychczas obowiązujące decyzje Ministra Obrony Narodowej określające zasady i tryb zawierania umów w sektorze obronnym zostaną w znacznej mierze zastąpione Prawem zamówień publicznych (dalej Pzp), z
wszystkimi pozytywami, ale również negatywnymi konsekwencjami. Jedno jest pewne, zarówno przyszli „zamawiający", jak i przyszli „wykonawcy" muszą się przygotować na swoisty „szok kulturowy" polegający na zderzeniu z nieznanym, światem zamówieniowym. Wpływu na to, że sektor obronny zostanie objęty europejskimi regulacjami zamówieniowymi (dyrektywa 2009/81/WE) nie mieliśmy jako państwo członkowskie zbyt dużego, co wynikało przede z determinacji Komisji Europejskiej i poparcia jej inicjatywy przez znaczą część tzw. dużych krajów UE oraz - powiedzmy -neutralnego stosunku pozostałych.

Źródło: Rzeczpospolita, 20 lutego 2013
Całość artykułu dostępna w załączonym pliku PDF