Dokonując wykładni przepisów wspólnotowych, sądy coraz częściej odwołują się do treści preambuł. Zabieg ten jest zasadniczo wskazany, gdyż może służyć uzupełnieniu bądź skorygowaniu wyniku językowej interpretacji prawa
Niestety, w ostatnim czasie pojawiły się orzeczenia sądów administracyjnych, z których wynika, że w oparciu o treść preambuły możliwe jest doprowadzenie do zakwestionowania językowej wykładni przepisów.
Alkohol etylowy jako surowiec
Przykładem tego rodzaju orzeczenia jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 22 marca 2012 r. (III SA/Gd 518/11). W wyroku tym WSA rozstrzygał w sprawie dotyczącej opodatkowania akcyzą importu wyrobów akcyzowych o określonym przeznaczeniu, których składnikiem był alkohol. W sprawie istotne było, że przedmiotem importu do Polski były elektryczne rozpylacze odświeżacza powietrza, z wkładem zawierającym w swym składzie alkohol etylowy. Podatnik argumentował m.in. że import wyrobu akcyzowego, jakim był alkohol etylowy zawarty w sprowadzanych elektrycznych rozpylaczach, powinien być objęty zwolnieniem z akcyzy przewidzianym w art. 27 ust. 1 lit. b Dyrektywy Rady 92/83/EWG z 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (Dz. Urz. UE z 1992 r. seria L Nr 316, poz. 21 ze zm.). Zgodnie bowiem z art. 27 ust. 1 lit. b Dyrektywy 92/83/EWG obligatoryjnym zwolnieniem, na warunkach, które zostaną określone przez państwa członkowskie w celu zagwarantowania prawidłowego i uczciwego stosowania takich zwolnień oraz zapobiegania wszelkim ewentualnym wypadkom uchylania się, omijania lub naruszania tych przepisów, objęte są wyroby alkoholowe skażone zgodnie z wymogami każdego państwa członkowskiego i używane do wytwarzania produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.
Źródło: Rzeczpospolita, 5 września 2012
Całość artykułu dostępna w załączonym pliku PDF
