Gdy wyroby akcyzowe z zapłaconą akcyzą zostaną np. przemieszczone do innego państwa lub wywiezione poza UE, firma może ubiegać się o zwrot podatku. Są wątpliwości, czy jeśli nie otrzyma go w terminie, przysługuje jej oprocentowanie
Niestety, Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzygał je dotąd na niekorzyść podatników. Zabrakło konsekwencji Zasady zwrotu reguluje art. 82 ustawy z 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym oraz rozporządzenie ministra finansów z 20 sierpnia 2010 r. w sprawie zwrotu akcyzy od wyrobów akcyzowych. Przepisy te określają, w jakich przypadkach podatnik akcyzy lub inny podmiot uprawnieni są do złożenia wniosku o zwrot podatku. Do wniosku dołącza się wymagane przepisami prawa dokumenty. Naczelnik urzędu celnego, po rozpatrzeniu wniosku, w terminie 30 dni od dnia jego złożenia wydaje decyzję określającą wysokość uznanej kwoty zwrotu oraz dokonuje zwrotu akcyzy. Gdy są wątpliwości co do zasadności zwrotu, termin ten może być wydłużony do 90 dni. Ani ustawa, ani rozporządzenie nie określają przy tym żadnych konsekwencji nieterminowego zwrotu akcyzy przez naczelnika urzędu celnego. Podatnicy próbują wywodzić swoje uprawnienia w tym zakresie z innych regulacji prawnych. Niekorzystne orzecznictwo Sądy administracyjne zasadniczo odmawiają im prawa do oprocentowania niezwróconych w terminie kwot podatku. Przykładem jest wyrok NSA z 1 grudnia 2011 r. (I GSK 709/10). Sąd zwrócił uwagę, że przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie przyznają, w przeciwieństwie do przepisów o podatku od towarów i usług, prawa do oprocentowania spóźnionego zwrotu. Wskazał też, że ordynacja podatkowa (dalej op) w sposób rozłączny definiuje nadpłatę i zwrot podatku, odrębnie regulując te dwie instytucje prawa podatkowego.
Źródło: Rzeczpospolita, 4 czerwca 2012
Całość artykułu dostępna w załączonym pliku PDF
