Zawarcie umowy o dożywocie nie generuje przychodu

Umowa o dożywocie jest szczególnym rodzajem umowy przenoszącej własność nieruchomości, uregulowanym w przepisach kodeksu cywilnego. Podstawowym załozeniem tej umowy jest, Że właściciel nieruchomości zobowiązuje się przenieść własność nieruchomości na nabywcę, który w zamian zobowiązuje się zapewnić zbywcy lub osobie mu bliskiej dożywotnie utrzymanie.

W braku odmiennych postanowień umowy nabywca powinien między innymi zapewnić zbywcy dożywotnie utrzymanie, a w szczególności przyjąć zbywcę jako domownika, dostarczać mu wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła i opału. Biorąc pod uwagę powyższe uwagi pojawia się pytanie jak powinny zostać określone skutki podatkowe owej umowy zwłaszcza w kontekście art. 10 ust 1 pkt 8 lit a ustawy o PIT stanowiącego, iż źródłem przychodów jest (z pewnymi zastrzeżeniami) odpłatne zbycie nieruchomości. Nie budzi wątpliwości, Że wskutek umowy o dożywocie dojdzie do zbycia nieruchomości. Kwestią sporną jest natomiast czy zbycie to będzie odpłatne czy pod tytułem darmym. Przychód po stronie podatnika powstaje bowiem tylko w przypadku odpłatnego zbycia. Biorąc pod uwagę istotę umowy dożywocia, należy stwierdzić, iz umowa ta nie ma charakteru odpłatnego. Każda ze stron uzyskuje korzyści, jednak nie można mówić o bezpośrednim przełożeniu tych korzyści na określoną sumę pienięzną. W rezultacie za słuszne należy uznać podejście, zgodnie z którym umowa o dożywocie nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Źródło: www.taxfin.pl, 26 listopada 2010
Całość artykułu dostępna w załączonym pliku PDF