Do sukcesu nieodzowne jest szczęście

Rankingi nigdy nie są do końca obiektywne. Ale ranking „Rzeczpospolitej” należy do najbardziej rzetelnych - pisze Michał Kulesza

W większości zestawień nie jesteśmy w stanie w zbiorze zebranych danych odwzorować wszystkich aspektów działalności ocenianych samorządów. Również ranking „Rz” szereguje gminy według z góry przyjętych licznych założeń i kryteriów, z natury upraszczających rzeczywistość. Warto więc zauważyć, jak wszechstronną i złożoną działalność prowadzą jednostki samorządu terytorialnego, a zwłaszcza gminy. Gmina to prawdziwy kombajn. Wydaje decyzje administracyjne w dziesiątkach dziedzin i setkach spraw administracyjnych różnego rodzaju (obywatel najczęściej kojarzy gminę z urzędem i ocenia ją przez pryzmat sprawności załatwiania spraw i uprzejmości urzędniczej). Zajmuje się ochroną porządku publicznego, dba o czystość w miejscach publicznych oraz utylizację odpadów, a także o estetykę przestrzeni publicznej, odpowiada za ład przestrzenny i ochronę środowiska oraz gospodarkę wodną. Organizuje Życie lokalnej zbiorowości, budując i utrzymując infrastrukturę oraz prowadząc liczne przedsiębiorstwa i instytucje komunalne. Za ich pośrednictwem świadczone są w bardzo szerokim zakresie usługi publiczne – komunikacja zbiorowa, kultura i opieka nad zabytkami, oświata, wodociągi i zaopatrzenie w wodę, kanalizacja oraz usuwanie i oczyszczanie ścieków komunalnych, wysypiska i unieszkodliwianie odpadów komunalnych, budowa i utrzymanie dróg i ulic oraz organizacja ruchu drogowego, dbałość o parki i zieleń komunalną, cmentarze komunalne, pomoc społeczna, ochrona zdrowia, zaopatrzenie w energię elektryczną i cieplną itp. Samorząd wykonuje liczne zadania związane z gospodarką nieruchomościami, w tym zarządza mieniem komunalnym. Zarządza też, jak każda instytucja, innymi zasobami, zwłaszcza kadrowymi, bo od zaangażowania i poziomu pracy pracowników samorządowych zależy w znacznym stopniu sukces albo porażka gminy. Utrzymuje kontakt z mieszkańcami, wspiera działalność tzw. jednostek pomocniczych (sołectw na wsi oraz osiedli i dzielnic na obszarach zurbanizowanych). Stanowi przepisy prawa miejscowego, prowadzi politykę, programując i planując przyszły rozwój, wspiera gospodarkę i zatrudnienie nie tylko na papierze, lecz także realizując wiele przedsięwzięć o ogólnym znaczeniu gospodarczym.

Źródło: Rzeczpospolita, 21 lipca 2010
Całość artykułu dostępna w załączonym pliku PDF