Share
2 września 2016 roku w Sejmie odbyło się spotkanie, podczas którego przedstawiciele Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej, w skład którego wchodzą NSZZ „Solidarność”, organizacje społeczne, katolickie, pracownicze i pracodawców, złożyli na ręce Marszałka Sejmu obywatelski projekt ustawy ograniczającej handel w niedzielę wraz z ponad 518 tysiącami podpisów Polaków. Na posiedzeniu Sejmu w dniu 6 października 2016 roku projekt (nr druku 870) po pierwszym czytaniu skierowany został do prac w Komisji Polityki Społecznej i Rodziny.
Projekt ustawy zakłada ustalenie zasad zakazu handlu w placówkach handlowych oraz w podmiotach działających na rzecz handlu w niedzielę z wyłączeniem kilku niedziel w roku, w których – zgodnie z uzasadnieniem projektu – potrzeba handlu podyktowana jest szczególną koniecznością zaspokajania potrzeb ludności (4 niedziele wyprzedażowe w roku, dwie ostatnie niedziele w roku kalendarzowym przed Świętami Bożego Narodzenia, ostatnia niedziela przypadająca przed Świętami Wielkanocnymi). Poza tym, handel w niedzielę dozwolony będzie jednak w części placówek handlowych, w których prowadzony jest m.in. (przez lub na/w): (i) właściciela placówki (z wyłączeniem franszyzy i umowy agencji), (ii) stacjach paliw w budynkach przeznaczonych do obsługi klientów stacji, (iii) kwiaciarniach, kioskach, punktach sprzedaży pamiątek, upominków i dewocjonaliów, (iv) aptekach i punktach aptecznych, (v) hotelach i szpitalach, (vi) portach lotniczych, w tym strefach wolnocłowych oraz dworcach autobusowych i kolejowych, czy też (vii) portalach internetowych, o ile nie powstały one w efekcie działalności produkcyjnej.
Co do zasady zakaz handlu objąć ma sprzedaż towarów w sklepach (w tym wielkopowierzchniowych), na stoiskach, straganach, hurtowniach, domach towarowych, domach wysyłkowych, choć – z uwagi na wskazane w projekcie ustawy ograniczenia wielkościowe ww. placówek, w których handel ma być jednak dopuszczalny, w praktyce pojawią się wątpliwości co do tego, czy faktycznie jest on w nich możliwy.
Co istotne, definicją zatrudnionego objęto zarówno osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę, powołania, mianowania lub spółdzielczej osoby o pracę, jak i osoby zatrudnione na podstawie umowy zlecenia i umowy o dzieło. Przepisy ustawy mają znaleźć ponadto zastosowanie do pracowników tymczasowych oraz outsourcingu pracowniczego. Aby przeciwdziałać obejściu ustawy, zakazano zastępowania umów pracowniczych i cywilnoprawnych umowami wolontariackimi.
Za złamanie ustawy grozić będzie grzywna, kara ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat dwóch.
Trzeba zauważyć, że obywatelski projekt ustawy zawiera – przynajmniej na tym etapie procesu legislacyjnego – wiele nieścisłości i niejasności. Przedstawione zostaną w drugiej części niniejszego opracowania.
Łukasz Górzny
Radca Prawny, Senior Associate
+48 660 440 349
lukasz.gorzny@dzp.pl
