ShareOrgany prowadzące postępowanie refundacyjne nie mogą wymagać od wnioskodawców więcej niż to wynika z przepisów Ustawy refundacyjnej oraz wydanych na jej podstawie przepisów wykonawczych.
Wątpliwości uczestników szkolenia zorganizowanego przez Ministerstwo Zdrowia budziły przepisy regulujące tryb uzupełniania braków we wniosku refundacyjnym.
Zgodnie z przepisami Ustawy refundacyjnej, w razie stwierdzenia przez Ministra Zdrowia, że złożony wniosek nie spełnia stawianych mu wymogów, wezwie on wnioskodawcę do jego uzupełnienia w terminie 7 dni. Kompletność wniosku może być również oceniana przez Prezesa AOTM na etapie sporządzania analizy weryfikacyjnej. Organy administracji mogą wzywać wnioskodawców do uzupełnienia wniosku jedynie w takim zakresie, w jakim wymagają tego przepisy ustawowe i wykonawcze. Nie można tworzyć względem nich jakichkolwiek dodatkowych wymagań. We wskazanym trybie nie można również poddawać merytorycznej oceny przedstawionego wniosku ani jego załączników.
Nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie skutkować będzie pozostawieniem go bez rozpoznania. O konsekwencjach niedochowania terminu organy administracji publicznej zobowiązane są pouczyć w wezwaniu skierowanym do wnioskodawcy. Siedmiodniowy termin ma charakter ustawowy — nie podlega przedłużeniu ani skróceniu. W szczególnych sytuacjach (np. ze względu na konieczność zgromadzenia niezbędnych dokumentów) wnioskodawca będzie mógł jednak wnieść o jego przywrócenie. W tym zakresie wymagana jest jednak daleko idąca ostrożność.
Pozostawienie wniosku bez rozpoznania, jako czynność kończąca postępowanie w sprawie, powinno nastąpić w formie decyzji administracyjnej. Wnioskodawca będzie się mógł od niej odwołać, a w ostateczności — wnieść w swojej sprawie skargę do sądu administracyjnego.
