7% VAT na instalacji sprzętu medycznego pod znakiem zapytania?

W dniu 14 maja 2010r. Minister Finansów wydał interpretację (sygn. PT1/033/53/356/WLI/09/PK-983), którą zmienił uprzednio wyrażone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (DIS) stanowisko i stwierdził, że wykonanie dodatkowych usług polegających na montażu (instalacji) sprzętu medycznego podlega opodatkowaniu stawką 22%.

W praktyce dostawcy wyrobów medycznych zawierają kontrakty obejmujące zarówno fizyczne dostarczenie jak i instalację sprzętu medycznego. Ma to szczególne znaczenie w przypadku skomplikowanych urządzeń RTG, CT, czy też MR – wówczas bowiem dostawca musi zadbać nie tylko o wniesienie i złożenie sprzętu, ale również zabezpieczenie pomieszczenia, instalację klimatyzacji, wentylacji itp. Prace adaptacyjne wymagają najczęściej zakupienia usług budowlanych, za które spółka otrzymuje faktury z 22% stawką VAT. Rodzą się więc wątpliwości czy czynności dostawy i instalacji mają charakter świadczenia kompleksowego, objętego w całości 7% stawkę VAT czy tez do usług instalacji sprzętu zastosowanie powinna mieć stawka 22%?

W omawianej interpretacji prawa podatkowego, Minister Finansów zmieniając pozytywne dla podatnika stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, o którym pisaliśmy wcześniej (15 punktów procentowych VAT mniej za instalację sprzętu medycznego https://www.dzp.pl/blog/pharma/15-punktow-procentowych-vat-mniej-za-instalacje-sprzetu-medycznego-2/) powołując się na ustawę z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 93, poz. 896 ze zm.) oraz inne szczegółowe regulacje uznał, iż we wskazanym przez podatnika stanie faktycznym prawo polskie nie przewiduje możliwości zastosowania preferencyjnej 7% stawki VAT dla instalacji sprzętu medycznego.

Minister stwierdził, iż nie można uznać, że usługa wykonania prac budowlanych we wskazanych przez odbiorcę wyrobu medycznego pomieszczeniach związana z dostarczeniem tego wyrobu i mająca na celu jego prawidłowe funkcjonowanie, stanowi element jednolitego świadczenia, jakim jest dostawa wyrobu medycznego, a zatem powinna zostać odmiennie opodatkowana. Minister odwołał się również w swoim wywodzie do wyroków ETS (m.in. wyrok dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96) i uznał, iż w wyroku tym ETS podkreślił, że w sytuacji, gdy kilka świadczeń wykonywanych przez podatnika jest ze sobą ściśle powiązanych w ten sposób, że tworzą obiektywnie z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedno świadczenie – nie należy dokonywać sztucznego podziału świadczenia dla celów podatkowych. Zdaniem Ministra pomiędzy dostawą sprzętu medycznego, a wykonaniem robót budowlanych nie zachodzi związek uniemożliwiający dokonanie rozdziału pomiędzy dostawą towaru i świadczeniem ww. usług, zwłaszcza że usługi te są zakupywane przez dostawcę sprzętu od innego podatnika. W rezultacie roboty budowlane związane z instalacją sprzętu medycznego powinny podlegać opodatkowaniu stawką 22%.

Stanowisko Ministra Finansów jest niezgodnie z ostatnimi wyrokami WSA (wyrok WSA w Warszawie z 30 kwietnia 2010 r. sygn. III SA/Wa 2247/09, wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 kwietnia 2010 r. sygn. III SA/Wa 1803/09) oraz z linią orzeczniczą ETS (por. wyrok ETS w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV, wyrok ETS w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter (SDC), czy też w wyrok ETS w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd) w związku z powyższym należy wyrazić nadzieję, iż podatnik zaskarży tę interpretację i uzyska potwierdzenie dla swojego stanowiska w wyroku WSA.