Share
Zastosowanie normy ISO w zarządzaniu placówkami ochrony zdrowia
Wraz z początkiem roku w systemie normalizacyjnym zaczęła funkcjonować nowa norma ISO 37001, która dotyczy zapobiegania korupcji. Według eksperta branży compliance, dr Anny Partyki-Opieli, Senior Associate w kancelarii DZP, norma ta może mieć szerokie zastosowanie, także w sektorze ochrony zdrowia. Jej zaletą jest uniwersalność – może być stosowana w każdym przedsiębiorstwie, niezależnie od jego wielkości. System sprawdzi się zarówno w dużych korporacjach, jak i w małych firmach rodzinnych.
Zastosowanie modelu działania założonego w ISO 37001 obejmuje przede wszystkim następujące elementy:
- procedury i systemy audytowe;
- systemy dotyczące zgłaszania nieprawidłowości;
- systemy dotyczące powiadamiania o nieprawidłowościach;
- metody eliminowania stwierdzonych nieprawidłowości.
Norma ISO 37001 jest normą certyfikowaną, co oznacza, że po jej wdrożeniu przedsiębiorca może ubiegać się o przyznanie certyfikatu na okres 2 lat.
Źródło: RR, Rynek Zdrowia, 28 marca 2017
Komentarz DZP:
Możliwość wdrożenia normy antykorupcyjnej jest dla placówek medycznych szansą na uregulowanie i usystematyzowanie wewnętrznych mechanizmów organizacyjnych. Szpitale i inne placówki, których celem jest ochrona zdrowia obywateli, są bowiem szczególnie narażone na ryzyko nadużyć korupcyjnych.
Nowy system wpłynie zarówno na relacje w płaszczyźnie pacjent-lekarz, jak i lekarz-firma farmaceutyczna, pomagając zwalczać lub zapobiegać niepożądanym działaniom korupcyjnym. Co istotne, wdrożenie normy będzie miało silne oddziaływanie na obszar zamówień publicznych, gdzie ryzyko nadużyć korupcyjnych jest szczególnie wysokie.
Należy podkreślić, że samo wdrożenie normy nie gwarantuje uniknięcia zarzutów korupcyjnych, a w razie postawienia przez organy ścigania zarzutów, nie pozwala na uniknięcie odpowiedzialności karnej. W obecnym stanie prawnym system normalizacyjny jest bowiem oparty na zasadzie dobrowolności. Stosowanie jej bez wątpienia pomoże jednak przedsiębiorcy zorganizować swoją działalność w taki sposób, by zminimalizować to ryzyko.
Zmiany w regulacji wyrobów medycznych
Na etapie konsultacji w pracach legislacyjnych w Ministerstwie Zdrowia znalazł się nowy projekt rozporządzenia w sprawie wykazu wyrobów medycznych wydawanych na zlecenie. Przewiduje on zmiany w zakresie osób uprawionych do wystawiania zleceń na wyroby medyczne. W tym względzie planuje się poszerzenie uprawnień lekarzy w trakcie specjalizacji. Będą oni mogli wypisywać recepty na takich samych zasadach jak lekarze specjaliści. Jak wskazano w uzasadnieniu projektu rozporządzenia, lekarze będący w trakcie specjalizacji są uprawnieni by w pełni realizować świadczenia gwarantowane, w tym m.in. udzielać porad specjalistycznych. W związku z tym brak uprawnień w zakresie wystawiania zleceń miałby ograniczać kształcącym się lekarzom specjalistom możliwość pracy w podmiotach leczniczych.
W projekcie zmodyfikowano również zakres uprawnień do zaordynowania refundowanych wyrobów medycznych dla fizjoterapeutów, lekarzy rodzinnych, internistów czy neurochirurgów. W konsekwencji, na przykład fizjoterapeuta będzie mógł wypisać receptę na kule, trójnóg lub balkonik.
Ponadto w projekcie uwzględniono postulaty pacjentów w zakresie czasu użytkowania wózków inwalidzkich przez dzieci. Nowelizacja przewiduje możliwość krótszej eksploatacji wózka i wymiany sprzętu na nowy, gdy dziecko z niego wyrośnie.
Istotnym elementem nowego projektu rozporządzenia mają być także przepisy wykonawcze wydane do uchwalonej ostatnio ustawy o wsparciu kobiet w ciąży i rodzin „Za życiem”. Propozycja przewiduje nadanie dzieciom i młodzieży do 18. roku życia, u których stwierdzono ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą życiu, które powstały w okresie prenatalnym rozwoju dziecka lub w czasie porodu, prawa do wyrobów medycznych na zlecenie według wskazań medycznych bez uwzględnienia okresu użytkowania. Wyroby byłyby finansowane do wysokości limitu finansowania ze środków publicznych określonego w przepisach o refundacji. Decyzję o ordynacji wyrobu medycznego na tych specjalnych warunkach mógłby zaordynować: lekarz POZ lub lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, podsiadający specjalizację z dziedziny: położnictwa i ginekologii, perinatologii, neonatologii lub pediatrii.
Uwagi do projektu rozporządzenia w ramach konsultacji publicznych można zgłaszać do 11 kwietnia br.
Źródło: Aleksandra Smolińska, Polityka Zdrowotna, 22 marca 2017
Komentarz DZP
Proponowane zmiany mogą wpłynąć na usprawnienie wypisywania zleceń na wyroby medyczne. Niepełnosprawni pacjenci nie będą musieli udawać się do kolejnego specjalisty celem uzyskania zlecenia na wydanie sprzętu. Jest to szczególne istotne w kontekście realizacji przez Rzeczpospolitą Polską obowiązku wdrażania Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych przyjętą pod egidą ONZ i ratyfikowaną przez nasz kraj w 2012 r. Konwencja przewiduje m.in. prawo osób niepełnosprawnych do osiągnięcia najwyższego możliwego poziomu stanu zdrowia, bez dyskryminacji ze względu na niepełnosprawność, na co powinno się składać również zapewnianie dostępu do wyrobów medycznych. Oczywiście zmiany wskazane powyżej nie stanowią całościowego rozwiązania ostatniej z wspomnianych kwestii – rozważania wymaga np. stworzenia publicznych „wypożyczalni” wyrobów medycznych – stanowią jednak bez wątpienia krok w dobrym kierunku.
http://www.politykazdrowotna.com/17008,mz-wprowadza-zmiany-w-wyrobach-medycznych
Urząd Zdrowia Publicznego nowym ogniwem w systemie?
Jednym z najnowszych pomysłów reformy szeroko pojętego sektora służby zdrowia w Polsce jest utworzenie nowej jednostki – Urzędu Zdrowia Publicznego. Miałby on skonsolidować dzisiaj funkcjonujące podmioty: Główny Inspektorat Sanitarny, Państwową Agencję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, Krajowe Centrum ds. AIDS oraz Krajowe Biuro do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii. Zdaniem pomysłodawców projektu, scalenie kompetencji w ramach jednego organu przyczyni się do lepszej koordynacji sposobu i zakresu działań państwa w zakresie promowania zdrowia i zapobiegania chorobom. Szansę dostrzega się także w optymalizacji kosztów funkcjonowania powyższych instytucji, lepszego zagospodarowania zasobów ludzkich czy maksymalnego wykorzystania istniejącej bazy laboratoryjnej.
Projekt budzi istotne wątpliwości Głównego Inspektora Sanitarnego, Marka Posobkiewicza. Jego zdaniem Inspekcja Sanitarna spełnia powierzonej jej zadania na zadowalającym poziomie. Zwraca uwagę na wielopłaszczyznowość działań Inspekcji, poczynając od bezpieczeństwa żywności i żywienia, poprzez szczepienia ochronne, promocję zdrowia, aż po bezpieczeństwo kosmetyków. Wskazuje na ostatnie sukcesy PIS, takie jak wprowadzenie szczepienia przeciw pneumokokom do programu szczepień ochronnych. Podkreśla intensywne prace nad rynkiem suplementów diety, zaznaczając, że polskie prawo przewiduje jedne z najsurowszych regulacji na tle Unii Europejskiej. Posobkiewicz wyraża obiekcje, czy połączenie instytucji o tak różnych profilach działalności przyczyni się do lepszej realizacji polityki państwa.
Źródło: Monika Stelmach, Medical Tribune, 30 marca 2017
Komentarz DZP
Projekt stanowi kolejny pomysł na optymalizację zarządzania w sektorze ochrony zdrowia. W miarę pojawiania się bardziej szczegółowych założeń będziemy obserwować proponowane zmiany. Scalenie kompetencji dotychczasowych urzędów miałoby sens z punktu widzenia na ograniczania kosztów czy wykorzystania istniejącej bazy lokalowej czy laboratoryjnej. Nie można jednak zapomnieć, że każda z tych komórek spełnia obecnie określoną rolę w systemie. Po ewentualnej zmianie układu, każda w tych kompetencji powinna znaleźć odpowiednio wyeksponowane nowe miejsce, aby przy okazji nie zgubić kontroli nad którymś z obszarów polityki zdrowotnej państwa.
