Share
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 października 2018 r., sygn. II FSK 2983/17 orzekł, że właściciele farm wiatrowych w 2017 r. powinni płacić podatek od nieruchomości od całej elektrowni, zarówno od części technicznych, jak i od części budowlanych.
Istota sporu
Wyrok 7 sędziów NSA dotyczył spółki będącej właścicielem farmy składającej się z czterech elektrowni wiatrowych. Każda z nich składała się w części budowlanych, takich jak fundamenty, maszt, czy linie kablowe położone pod powierzchnią dzierżawionych działek oraz części technicznych, czyli przykładowo z turbin, silników, generatorów wiatrowych.
Podatnik miał zamiar złożyć deklarację na podatek od nieruchomości na 2017 r. analogicznie jak w roku poprzednim, wykazując w podstawie opodatkowania jedynie części budowlane. W celu upewnienia się o prawidłowości swojego postępowania złożył wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego, z pytaniem czy i w jaki sposób na podstawę opodatkowania wpłynęła tzw. ustawa wiatrakowa, która wprowadziła definicje elektrowni wiatrowej, zgodnie z którą składała się ona zarówno z części budowlanych, jak i technicznych.
Zdaniem Spółki wprowadzenie nowej definicji nie zmieniło podstawy opodatkowania w podatku od nieruchomości. Przeciwnego zdania był jednakże wójt gminy, którego stanowisko podzielił także WSA w Bydgoszczy, jak i NSA w przedmiotowym wyroku zapadłym 22 października 2018 r.
Niekorzystne dla podatników rozstrzygnięcie NSA
Orzeczenie NSA to duży cios dla podatników posiadających farmy wiatrowe. Od początku wejścia w życie ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych istniały bardzo duże wątpliwości co do faktu jak opodatkowywać elektrownie zasilane wiatrem.
Spór pomiędzy samorządowymi organami podatkowymi, a samymi podatnikami dotyczył wyłącznie sposobu opodatkowania wiatraków w 2017 r., ponieważ 29 czerwca br. weszły w życie regulacje stanowiące wprost, że elektrownie wiatrowe winny być opodatkowywane jedynie od ich części budowlanych. Wyżej wymienione przepisy, tj. ustawa o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw weszła w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia, jednak z mocą od dnia 1 stycznia 2018 roku.
Warto również wskazać, że wyrok 7 sędziów z 22 października br. nie jest wiążący dla innych składów NSA. Taki skutek miałaby uchwała, którą początkowo Sąd planował podjąć, jednakże ale 24 września br. odmówił jej wydania. O planowanym rozstrzygnięciu sporu w przedmiotowej kwestii pisaliśmy w naszym wcześniejszym artykule.
