Ścisła literalna wykładnia przepisów ustanawiających warunki zwolnienia od akcyzy nie powinna prowadzić do rezultatów sprzecznych z materialnoprawnym celem tych zwolnień.

Przepisy o zwolnieniu od akcyzy paliwa do statków należy interpretować z uwzględnieniem celu regulacji wprowadzającej zwolnienie. Tym samym, jeśli:

  • paliwo zostało faktycznie przeznaczone do zużycia na cele zwolnione,
  • paliwo żeglugowe zostało faktycznie dostarczone do podmiotu zużywającego (ze składu podatkowego za pośrednictwem barki, co wynika ze specyfiki dostaw),
  • dochowano obowiązków formalnych poprzez udokumentowanie transakcji dwoma dokumentami dostawy (z których każdy był przewidziany w przepisach ustawy o podatku akcyzowym i zawierał wszystkie wymagane informacje),

to podatnikom przysługuje zwolnienie od akcyzy paliwa żeglugowego.

Tak wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 maja 2014 r. (sygn. I FSK 766/13), w którym sąd oddalił skargę kasacyjną Ministra Finansów od wyroku WSA w Gdańsku (sygn. I SA/Gd 783/12). Oczekujemy na pisemne uzasadnienie wyroku NSA.

Sprawa dotyczy spółki, która paliwo żeglugowe produkowane na terenie swojego składu podatkowego dostarczała do podmiotu zużywającego (jednostki pływającej odbierającej paliwo na wodzie) za pośrednictwem barki-bunkierki. Przy czym barka nie występowała jako podmiot pośredniczący.

W konsekwencji organ podatkowy uznał, iż nie doszło do bezpośredniego przemieszczenia wyrobu akcyzowego ze składu podatkowego do podmiotu zużywającego, a załączony dokument dostawy nie dokumentował dostawy do podmiotu zużywającego (jednostki pływającej).

Natomiast sądy orzekające w niniejszej sprawie uznały okoliczność przemieszczenia paliwa za pośrednictwem barki, a nie bezpośrednio do podmiotu zużywającego za pozostającą bez znaczenia dla przysługiwania prawa do zwolnienia. Na prawo do zwolnienie nie miał również wpływu fakt, iż dostawa została udokumentowana w następujący sposób:

  • ze składu podatkowego na barkę – dokumentem dostawy paliwa,
  • z barki na jednostkę pływającą – kwitem bunkrowym zastępującym dokument dostawy,

gdyż każdy z ww. dokumentów był przewidziany w przepisach ustawy o podatku akcyzowym i zawierał wszystkie informacje jakie są wymagane dla dokumentu dostawy.

Wyrok należy odczytywać jako kolejny krok w kształtowaniu linii orzeczniczej, zgodnie z którą kwestie formalne korzystania ze zwolnień podatkowych mają pomocniczy charakter dla oceny przysługiwania prawa do zwolnienia, a w procesie wykładni przepisów przyznających zwolnienia należy przede wszystkim uwzględniać cel tych regulacji.

Komentarze

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *