ShareJedną z ustawowych przesłanek do uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP) jest wyodrębnienie finansowe.
Oznacza ono sytuację, w której (i) zapewniona jest możliwość przyporządkowania do danej części przedsiębiorstwa przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań w ewidencji księgowej oraz (ii) istnieje zespół narzędzi rachunkowych umożliwiających określenie wyniku finansowego osiągniętego przez dany zespół składników majątkowych. Odnosząc się natomiast do warunku przeniesienia w ramach ZCP zobowiązań, należy rozróżnić „techniczną” możliwość przyporządkowania przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP tj. wyodrębnienie finansowe ZCP od kwestii przeniesienia całości zobowiązań związanych z danym zespołem składników majątkowych i niemajątkowych.
Na gruncie definicji legalnej ZCP obowiązek przeniesienia całości zobowiązań nie występuje. Zgodnie z tą definicją, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład ZCP powinny zostać przeniesione w takim kształcenie, aby umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. kwalifikacja danego zespołu składników majątkowych i niemajątkowych jako ZCP nie jest uzależniona od przeniesienia wszystkich zobowiązań związanych z danych zespołem składników.
Stanowisko powyższe znalazło potwierdzenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12 maja 2011 (sygn.II FSK 2222/09), w którym to wyroku NSA podkreślił, iż uznanie danego podmiotu za ZCP jest uzależnione od istnienia zespół składników materialnych i niematerialnych wraz z zobowiązaniami, który będzie funkcjonował na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej oraz funkcjonalnej. Jednakże NSA podkreślił, że definicja ZCP nie wymaga aby bezwzględnie wszystkie zobowiązania musiały wchodzić w skład aportowanego majątku, a tylko te, bez których ZCP traci swój funkcjonalny charakter. Jest to kolejny wyrok sądu administracyjnego wpisujący się w linię orzeczniczą.
