Share
Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) w sposób niekorzystny dla podatnika rozstrzygnął spór dotyczący skutków podatkowych zorganizowanego konkursu, uznając, iż stanowił on program motywacyjny. Wyrok NSA z dnia 28 maja 2019 r. sygn. akt II FSK 1584/17.
Była to sprawa interpretacyjna dotycząca konkursu dla pracowników pośredników sprzedażowych, zorganizowanego przez podmiot profesjonalnie zajmujący się udzielaniem pożyczek konsumenckich. Wnioskodawca w złożonym wniosku o wydanie interpretacji podatkowej zapytał, czy przychody będące nagrodami w zorganizowanym konkursie sprzedażowym powinny być opodatkowane podatkiem ryczałtowym w wysokości 10%.
Organy podatkowe i sądy wydawały sprzeczne rozstrzygnięcia, skutkiem czego sprawa trafiła przed NSA.
Sąd kasacyjny stwierdził, że dla prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy kluczowe znaczenie ma weryfikacja czy wskazana akcja rzeczywiście jest konkursem.
NSA uznał, że nie można za konkurs uznać przedsięwzięcia, w którym za zwycięzcę uznaje się każdego uczestnika, który osiągnie w określonym czasie dany poziom obrotów. Powyższe bowiem mogłoby doprowadzić do sytuacji, w której zwycięzcami są nawet wszystkie osoby, które w przedsięwzięciu brały udział. Brak by tu było istotnego elementu konkursu, jakim jest wyłonienie najlepszego uczestnika (uczestników).
Zdaniem Sądu takie nagrody nie stanowią wygranej w konkursie, a są nagrodami związanymi z osiągnięciem określonego pułapu sprzedaży. Mają one motywować nie do współzawodnictwa (element konkursu), a do osiągnięcia określonej wartości obrotu – przedsięwzięcie jest zatem programem motywacyjnym, a nie konkursem.
Innymi słowy Sąd uznał, że zorganizowane przedsięwzięcie nie było konkursem, gdyż brak było kryterium rywalizacji – nagrodę otrzymywała bowiem każda osoba, która przekroczyła odpowiedni próg sprzedaży (wartość obrotów), co oznacza, iż potencjalnie nagrody mogli otrzymać wszyscy uczestnicy (osiągając założony próg). W efekcie NSA uznał, iż był to program motywacyjny, a nie konkurs.
Powołany wyrok stanowi ciąg dalszy sporów pomiędzy podatnikami a organami podatkowymi, których główną przyczyną jest brak definicji pojęcia „konkursu” w ustawach podatkowych. Rozstrzygnięcie NSA prowadzi do wniosku, że jedną z najważniejszych okoliczności decydujących o tym, czy dana akcja może być uznana za konkurs, jest istnienie elementu współzawodnictwa. Jego brak (np. możliwość wygranej wszystkich osób, które przekroczyły określony limit sprzedaży) prowadzi do uznania przedsięwzięcia za program motywacyjny.
W świetle powołanego wyroku podmioty, które organizują lub zamierzają zorganizować konkurs powinny szczególną uwagę poświęcić redakcji regulaminu konkursu i jego postanowień (w szczególności zasad wyłaniania zwycięzców), aby zminimalizować ryzyko przekwalifikowania konkursu na program motywacyjny (co wiązałoby się z obowiązkiem opodatkowania nagród na zasadach ogólnych).
Wykorzystywanie konkursów jako narzędzia zwiększającego sprzedaż jest stosowane nie tylko w branży usług finansowych, ale również FMCG czy farmaceutycznej.
Paweł Suchocki
Doradca Podatkowy, Tax Manager
pawel.suchocki@dzp.pl
